شهید مفتحی-رضا

شهید رضا مفتحی

نام پدر: عرب علی

تاریخ تولد: 1-1-1339 شمسی

محل تولد: تهران

سرباز ارتش

لشگر 84 خرم آباد

تاریخ شهادت : 11-1-1361 شمسی

محل شهادت : عین خوش

گلزار شهدا : اردهه

 البرز - ساوجبلاغ

بازنویسی وصیّت :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
* ... إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ «ما از آنِ خدا هستیم، و به سوى او باز مى‏گردیم.» * (بقره/156)
هان ای زندگان : آگاه باشید که قافله ی مرگ همچنان به مقصد نیستی در حرکت است و شما نیز بزودی بدان ملحق می شوید...  بیدار باشید تا بتوانید جسورانه مرگ را انتخاب کنید، قبل از آنکه در چنگال مخوفش گرفتار شوید و بمیرید. این وصیّتم بر همگان است خصوصاً پدر، مادر، برادر، خواهرانم و بر هر کسی که پیامم را می شنود. مبادا بر کشته¬ای از پویندگان راه خدا آه حسرت بکشید و در افسوسش دل سوزانید و مشیّت حضرت حق خشم گیرید!؟ قبل از هر چیز باید بگویم که کشته شدن من و هزاران جوان مسلمان دیگر فقط به جرم اعتقاد به وحدانیّت خدا و رسالت محمّد بن عبدالله (ص) می باشد و بدانید که این کشته شدن ها، یک نوع باختن نیست، بلکه یک فوز عظیم است که خدا هر کدام از بندگانش را که شایسته ی این فوز بداند را به این نعمت بزرگ مفتخر می سازد، بنا بر این بدیهی است که در چنین کشته شدنی هیچگونه حزن و اندوه، سوز و آهی روا نیست ( شهادت ) ... مرگ پر افتخاریست که بارها به آن نزدیک شده ام ولی نصیبم نشده، شاید لایق شهید بودن نیستم، زیرا که شهید مقامی والا دارد و من فردی گناهکار و خوارم، اینک که با یاری خدا به جبهه آمده ام نه برای انتقام و چیزهای دیگردنیوی بلکه فقط و فقط برای احیای دینم و تداوم انقلابم و امنیّت میهنم و بالاتر از همه ی اینها برای رضای (الله) پای در پوتین می نهم و خدا را به یاری می طلبم و از او می خواهم که هدایتم کند. دوست و دشمن و ملّت شهید پرور ایران بدانند که آگاهانه راهم را برگزیده ام و این را هم باید بگویم که ما بخاطر خاک و میهن نمی جنگیم، بلکه برای اسلام می جنگیم و هنگامی که قطره ی خونم بریزد شعاری جز الله اکبر خمینی رهبر سر نخواهم داد. برای آخرین بار پدر عزیز و زحمتکش و مادر عزیزی که رنج ها و زحمت های زیادی برایم کشیدید و هیچ حاصلی از دسترنج خود نبردید، سلام عرض می کنم و امیدوارم که مرا ببخشید و از شما می خواهم که به جای گریه و زاری خوشحال باشید و به خدا امیدوار باشید، فرزندی که در راه او داده اید از خود اوست، همه چیز از اوست، هیچ چیز غیر او نیست. پدر و مادرم! امیدوارم که بعد از شهادتم ناراحت نباشید و در عزای من فقط برای امام حسین گریه کنید، چون امام حسین (ع) غریب و مظلوم بود. مادرم و خواهرانم! زینب وار باشید و پیام امام حسین (ع) را همچون خواهرش زینب به جهانیان برسانید و امیدوارم در خطّ امام و ولایت فقیه باشید و مبادا امام را تنها بگذارید. برادرم راهم را ادامه بده، نه برای انتقام، بلکه برای مبارزه با دشمنان اسلام اسلحه ام را بردار و به جنگ با کافران و مزدوران برو. ای پدر و مادری که با سختی ها و رنج ها مرا بزرگ کرده اید و با تمام مشکلات ساختید و مرا به اینجا رساندید، خب به هر حال انسان باید اول آخر از دنیا برود، چه بهتر که انسان در راه خدا شهید شود تا در بستر جان دهد. امیدوارم  پدر و مادر خوب و صبوری باشید تا خداوند شهادتم را قبول کند. از همگی شما و خاله ام و خصوصاً دختر خاله ام کلثوم که خیلی از من ناراحت است و من خودم را مدیون او می دانم حلالیّت می طلبم. امّت حزب الله! مبادا رسالت خود که ادامه دهنده ی راه شهیدان هستید انجام ندهید فردای قیامت مسئول هستید. پیام من همچون پیام سایر شهداء، حمایت از اسلام، ولایت فقیه و روحانیّت، این پشتوانه ی مستحکم انقلاب و دلسوزان و پیشتازان انقلاب اسلامی است و بدانید و آگاه باشید که من راهم را داوطلبانه و آگاهانه انتخاب کرده ام و عاشقانه به میدان جنگ رفتم و برایم بسیار مایه ی بسی افتخار است که در ماه محرم، ماه امام حسین (ع)، ماه خون برشمشیر، حمله ی خود را بر دشمن کافر آغاز می کنیم و امید آنکه به کربلای حسین بن علی (ع) برویم. از شما می خواهم برای سلامتی امام دعا کنید و کسانی که به دیدار امام می روند سلام مرا برسانند. شما را به خدای بزرگ می سپارم. خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار. مرگ بر ضد ولایت فقیه. مرگ بر آمریکا و شوروی و منافقین و صدام. یا حسین.  هر که از عشق تو دیوانه نشد عاقل نیست              عاقل آن است که از عشق تو دیوانه شود
وصیت نامه ی سرباز وظیفه رضا مفتاحی  تاریخ   6/8/61   دهم محرّم عاشورای حسینی