شهید صادقیان-صدرالله

شهید صدراله صادقیان

نام پدر: عنایت الله

تاریخ تولد: 2-11-1335 شمسی

محل تولد: البرز - ساوجبلاغ - هشتگرد

تاریخ شهادت : 22-1-1366 شمسی

محل شهادت : شلمچه

عملیات :کربلای8

گلزار شهدا : شهرک 

البرز - طالقان

نوید شاهد البرز، شهید «صدرالله صادقیان»، چهاردهم بهمن 1336، در شــهر طالقان از توابع شهرستان ساوجبلاغ به دنیا آمد. پدرش عنایت‌الله، کشــاورزی می‌کرد و مادرش جهان نام داشــت. تا پایان دوره کاردانی در رشــته مترجمی زبان عربی درس خواند. معلم عربی بود. سال 1362 ازدواج کرد و صاحب پســر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیســت و دوم فروردین 1366، در شرق بصره عراق با اصابت ترکش به شــهادت رسد. مزار وی در گلزار
شهدای زادگاهش واقع است. 

در ادامه متن وصیت‌نامه شهید«صدرالله صادقیان» را بخوانید.

بسمه‌تعالی

«شهید از همه افضل است». (امام امت)
   «شهادت نزدیکترین راه رسیدن به خداست.» (آیت اللّه منتظری)

 از آن جهـت کـه نوشـتن  وصیت‌نامـه بـر هـر شـخص مسـلمان واجـب اسـت، لـذا تصمیـم گرفتـم چنـد ..... بنویسـم تـا پـس از مرگـم اگـر صـلاح دانسـتید، بـه آن عمـل کنیـد.

  شـهادت می دهـم کـه خدایکـی اسـت و جـز او خدایـی نیسـت.  (ان‌شـاء اللّه از روی عقیـده باشـد). شـهادت می‌دهـم کـه محمـد(ص) پیامبـر و فرسـتادۀ خداسـت و شـهادت می دهـم کـه امـام علـی(ع) و امـام حسـن(ع) و امـام حسـین(ع) و 9 فرزنـد ایشـان امامـان مـن و پیشـوایان مـن هسـتند و شـهادت می دهـم کـه آقـا امـام زمان (عـج) در پـرده بـه سـر می برنـد و زمانـی کـه خـدا بخواهــد، ایشــان ظهــور می‌کنــد و جهــان را پــر از عــدل  می‌کنــد. ان شــاءاللّه.

   خدمت خانوادۀ گرامی و عزیز، سلام علیکم:

       بـاری خانـوادۀ گرامـی، شـهادت فـوز عظیمـی اسـت کـه نصیـب هرکـس نمی‌شـود. اگـر خـدا خواسـت و ایـن حقیـر در ایـن عملیـات عظیـم مـرا موردلطـف قـرار داد و شـهادت را نصیـب ایـن حقیـر نمـود، در مـرگ مـن شـیون (نکنید،ولـی) گریـه بکنیـد؛ چـون اولیـن کسـی کـه بـرای شـهید گریـه کـرد، رسـول خـدا بـود کـه بـرای حسـین(ع) گریـه کـرد و گریـه بـر حماسـۀ اوسـت؛ ولـی ] بـرای مـن شـیون نکنیـد.

خانـوادۀ گرامـی، مبـادا مـرگ مـن بـر روی شـما تأثیـر بگـذارد و از انقـلاب برگردیـد. مـن اگـر بـه ایـن فـوز عظیـم برسـم، کار خـدا بـوده اسـت. کاری نکـرده ام؛ زیـرا اگـر خـدا بخواهـد، راهـی را کـه امامـان مـا رفته‌انـد و بـه مـا ختـم شـده اسـت، مـن پیمـوده‌ام؛ البتـه اگـر مورد قبـول و رضـای خـدای مهربـان قـرار بگیـرد.

 خانــوادۀ گرامــی، مــن راهــی را کــه انتخــاب  کــرده‌ام، بــا چشــمان بــاز انتخــاب  کــرده‌ام و  هیچ‌کـس مـرا مجبـور بـه ایـن کار نکـرده اسـت. مـادر و پـدر عزیـز، مـن در زمانـی کـه در خانـه بـودم، جـز آزار و اذیت کـردن شـما کاری نکرده‌ام، امیـدوارم کـه مـرا ببخشـید و حـلال نماییـد و از هـر کـس کـه مـرا می‌شناسـد، حلالیـت بخواهیـد. خانـوادۀ مـن، مقـدار 3 الـی 4 مـاه حداکثـر روزه و یـک سـال الـی یکسـال و نیم نمـاز بـزرگ بدهـکار هسـتم. هزینـۀ اینهـا را بدهیـد کـه بـرای مـن بـه جـا آورنـد.

 دوسـتان و آشـنایان، سـلام علیکـم. دوسـتان عزیـز، مـن را حـلال نماییـد و اسـتوارتر و  محکمتـر از همیشــه بــرای اســلام کار کنیــد و از فشــار کار زیــاد و کارشــکنی  بعضی‌هــا دلگیــر نشــوید و ... تـا می توانیـد، صبـر پیشـه کنیـد و تـا می توانیـد، آنهـا را از سـر راه خـود برداریـد و شـما را بـه تقـوا دعـوت  می‌کنـم کـه ایـن کلیـد هـر کاری اسـت. و ایـن وصیـت مـن نیسـت؛ بلکـه وصیـت علـی(ع) اسـت؛ هرچنـد مـا بـه ایـن وصیـت علـی (ع) چنـدان توجهـی نداشـتیم.

زمانــی کــه جنــازۀ مــن را حمــل می‌کنیــد، ســعی شــود افــراد فاســد بــه زیــر آن نیاینــد. خداونـد بـزرگ می خواهـد کـه همـه را بـه راه راسـت هدایـت کنـد و ایـن عمـر را در مسـیر بیهـوده بـه بـاد فنـا ندهنـد تـا در هنـگام مـرگ و آن دنیـا چیـزی داشـته باشـند. خداونـد همـه را هدایـت فرمایـد.

 بـه امیـد پیـروزی رزمنـدگان اسـلام و آزادی قـدس و کربـلا و زیـارت امـام زمان(عـج). خداونـد بـه همـۀ خانـوادۀ شـهدا صبـر عطـا بفرمایـد و بـه خانـوادۀ آنهـا صبـر عطـا کنـد.