شهید ابراهیمی-تقی

شهید تقی ابراهیمی

نام پدر: علی شیر

تاریخ تولد: 20-7-1345 شمسی

محل تولد: البرز - ساوجبلاغ 

تاریخ شهادت : 29-11-1362 شمسی

محل شهادت : بوکان

گلزار شهدا: خچیره 

البرز - طالقان

ارگان اعزامی:بسیج

بسم الله الرحمن الرحیم

"شهیدان زنده اند الله اکبر"

با درود و سلام به رهبر انقلاب اسلامی (امام خمینی)و ملّت شهید پرور و با سلام به رزمندگان اسلام.

با سپاس و ستایش خداوند متعال را که انوار رحمت او در دل شب تاریک،درخشان است .

حمد خدای رحمان و کریم را که همواره در سختی ها و مشکلات مرا یاری کرد و مرا از نعمات خود بهره مند گردانید. ولی آنچه که من کردم چیزی جز غفلت نبوده است .

راستی مبادا فکر کنید که پناه بردن به شهادت فرار از زندگی است ما می میریم تا به زجر دیدگان جامعه فردا بگوییم که زندگی در رفتن است.

 شهید عزاداری نمی خواهد، بلکه رهرو می خواهد.

 خدایا! نا امید نیستم ولی آیا کشته شدن مرا می توان شهادت نامید؟ من در خود به هیچ وجه لیاقت شهادت نمی بینم ولی می دانم که تو توبه پذیر هستی."و ان الله یحب التوابین" خدایا گناهان مرا ببخش

از شما برادران و خواهران عزیز می خواهم که تا آنجا که در توان دارید برای اسلام تبلیغ کنید و برای امام عزیز مان و برای پیروزی رزمندگان اسلام دعا کنید.

مادرم عزیزم! باید ببخشی که جبران زحمت های شما را نکرده ام و امیدوارم که شیرت را حلال کنید.

پدر بزرگوارم! شما هم باید مرا ببخشی که در مشکلات و سختیها نتوانستم به شما کمک کنم .

برادر و خواهرانم! شماها هم باید مرا ببخشید که همیشه مزاحم شما بودم. 

و از همه دوستان و آشنایان می خواهم که مرا ببخشند و مرا حلال کنند.امیدوارم که خداوند تبارک و تعالی به شما صبر عنایت بفرماید.(اگر انقلاب از ریخته شدن خونم زنده تر خواهد شد، پس بگذارید ریخته شود خونم)

شعار همیشگی فراموش نشود،خدایا! تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهدار

"والسلام علیکم"

 

پیام شاخص شهید بزرگوار بر اساس متن وصیّت نامه و مطابقت با آیات و روایات

 

دفاع از اسلام

 

پیام شهید :از شما برادران و خواهران عزیز می خواهم که تا آنجا که در توان دارید برای اسلام تبلیغ کنید.

شاهد حدیثی :قال امام  باقر (ع):اِنّ الحُسَینَ صاحِبَ کَربَلا قُتِلَ مَظلوما، مَکروبا عَطشانا، لَهفانا فآلَى اللّه‏ُ عَزَّوَجلّ عَلى نَفسِهِ اَن لا یاتیَهُ لَهفانٌ و لا مَکروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَن بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَینِ بنِ عَلىٍّ علیه السلام اِلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه‏ُ کُربَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِ فَاعتَبِروا یا اُولـِى الاَبصار. (بحارالأنوار، ج 101، ص 46، ح 5)

امام باقر علیه السّلام فرمودند:حسین، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب‏ت زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت‏ زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه‏ اى و هیچ بَلا دیده‏ اى به خدا روى نمى ‏آورد و نزد قبر حسین علیه السّلام دعا نمى ‏کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمى ‏سازد، مگر این‏که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى‏ کند و گناهش را مى ‏بخشد و عمرش را طولانى و روزى‏ اش را گسترده مى‏ سازد. پس اى اهل بینش، درس بگیرید!