شهید اسکندری-بایرامعلی

شهید بایرامعلی اسکندری توشمانلو

نام پدر: عزت الله

تاریخ تولد: 3-2-1345 شمسی

محل تولد: تهران - ری

محل مجروحییت : شلمچه

سال مجروحیت : بهمن 1365

تاریخ شهادت : 20-1-1380 شمسی

محل شهادت : بیمارستان ساسان تهران

در اثر عوارض شیمیایی

گلزار شهدا: امامزاده محمد

البرز - کرج

نوید شاهد، علی در بهمن ماه سال 1365 در شلمچه  شیمیایی شده بود.  البته چند جای بدنش تر کش هم داشت.  پس از بازگشت از جبهه، سالم  و سرحال بود و به کارهای روزمره می پرداخت.

ولی به مرور زمان ضعیف شد و سرفه های خونی داشت.

آخرین سالها از درد شدید رنج می برد، ولی هیچ وقت به رویش نمی آورد، تا من و بچه ها ناراحت نباشیم. خیلی صبور و مقاوم بود.  بارها در بیمارستان بستری شد و اجازه نمی داد کسی نزدش بماند تا شاهد رنج کشیدنش باشد.

اخلاق خوبی داشت. بسیار متواضع فروتن بود. اگر کسی را می یافت که  مشکلی داشت، مخفیانه کمک می کرد؛ طوری که کسی بویی نبرد.

از سال 1376 بعد از چند آزمایش خون، مشخص شد که شیمیایی بودنش منجر به سرطان شده  و سه ماه طول کشید تا به شهادت رسید.

البته این همه ماجرا نبود؛ خاطره تلخ زندگی من و علی؛  وجود دو بچه عقب افتاده ذهنی و جسمی بود که به خاطر مجروحیت او  بوجود آمده بود .

علی وقتی  به چهره معصوم این دو بچه نگاه می کردند گریه می کرد و غمگین می شد.

فقط یک دختر سالم دارم.(زهرا)

 شهید اسکندری او را خیلی دوست داشت.  با او آرام می گرفت و آنها با هم درد دل می کردند.

 من از اوگله ای نداشتم و راضی به رضای خدا بودم.

در آخرین ساعات زندگی اش در روز بیستم فروردین ماه سال 1380؛  از من حلالیت  طلبید، وداع کرد و وصیت نمود. همسرم در کمال آرامش و اطمینان قلبی به فیض شهادت رسید و ما را در این دنیای فانی تنها گذاشت. بعد از او مهرم از دنیا کنده شده و آرزوی دیدنش را دارم.

راوی: مدینه رنجبر، همسر شهید