شهید عبداللهی-محمدرحیم

شهید محمدرحیم عبداللهی

نام پدر: حبیب الله

تاریخ تولد: 2-4-1320 شمسی

محل تولد: کردستان - سروآباد 

متاهل

تاریخ شهادت : 29-5-1361 شمسی

محل شهادت : سروآباد-کردستان

گلزار شهدا: پایگلان 

کردستان - سروآباد

به گزارش نوید شاهد کردستان؛ شهید محمدرحیم عبدالهی فرزند حبیب الله روز بیستم تیرماه سال ۱۳۲۰ میان خانواده‌ای کشاورز در روستای پایگلان از توابع شهرستان سرو آباد به دنیا آمد.

محمدرحیم دوران کودکی را در زادگاهش سپری نمود و با رسیدن به سن ۷ سالگی با هدف کسب علم و دانش راهی مدرسه شد و مقطع ابتدایی را با موفقیت به پایان رساند، اما نبود امکانات تحصیلی و آموزشی در روستا، باعث شد تا ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر محروم به ماند و از همان دوران نوجوانی به همراهی دیگر اعضای خانواده به کار کشاورزی و باغداری مشغول شد.

در همین اوان دستان اجل او را از سایه محبت پدر محروم کرد و بار مسئولیت محمدرحیم را دو چندان نمود.

وی در سال ۱۳۵۰ بنا به تصمیم بزرگان خانواده و سنت حسنه پیامبر اکرم (ص) با دختری شایسته و نجیب به نام «فاطمه عبدالهی» ازدواج کرد و حاصل پیوند وی با همسرش دو فرزند (۱ دختر و ۱ پسر) شد.

محمدرحیم با پیروزی انقلاب اسلامی به طرفداری از آن برخاست و علی رغم فضای آلوده ناشی از حضور عناصر ضد انقلاب در منطقه، مردانه پا به عرصه جهاد گذاشت.

وی در این زمان همگام با مردم مسلمان و انقلابی روستای پایگلان تصمیم گرفتند سایه شوم و افکار و باور‌های پلید عناصر ضد انقلاب را از منطقه کوتاه کنند و با همین هدف در روز ششم اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۱ به عنوان بسیج خط امام (ره) به صف پیشمرگان مسلمان کرد پیوست و خالق حماسه‌های فراوانی شد.

با لیاقت و شایستگی که محمدرحیم از خود نشان داد، طولی نکشید و به جانشینی یکی از گروهان‌های گردان پیشمرگان پایگلان منصوب شد.

همرزمانش نقل می‌کنند: هرگاه با محمدرحیم راهی عملیات می‌شدیم او می‌گفت: برادران، ما به استقبال شهادت می‌رویم هر کس ذره‌ای به راهی که انتخاب کرده است، تردید دارد می‌تواند با ما همراه نشود.

او قبل از حرکت به هر عملیاتی چنان قوت قلبی به همرزمانش می‌داد که دشمن تاب مقابله با آنان را نداشت و هر وقت احساس می‌کرد یکی از همرزمانش واهمه‌ای دارد مخفیانه به او می‌گفت: برادرم تو آمادگی حضور در این ماموریت را نداری ان شاء الله در ماموریت‌های بعدی ما را همراهی کن.

این پیشمرگ مسلمان کرد پس از سال‌ها مجاهدت و از خودگذشتگی، سر انجام در روز بیست و پنجم مرداد ماه سال ۱۳۶۱ حین درگیری با گروهک ضد انقلاب در مسیر روستا‌هایی «ژان» و «گواز» از توابع شهرستان سروآباد به شهادت رسید و پیکر مطهرش پس از تشییع در گلزار شهدای زادگاهش (روستای پایگلان) به خاک سپرده شد.