شهید قلی زاده-وحید

شهید وحید قلی زاده

نام پدر: یدالله

تاریخ تولد: 9-3-1345 شمسی

محل تولد: تهران 

تاریخ شهادت : 12-7-1361 شمسی

محل شهادت : سومار

عملیات : مسلم ابن عقیل

گلزار شهدا: امامزاده محمد

البرز - کرج

شهید «وحید قلی زاده» در نهم خرداد ماه 1345، در خانواده ای مذهبی و با ایمان در شهر تهران دیده به جهان گشود . دوان کودکی را پشت سر گذاشت و دوره ابتدایی را در مدرسه کاوه حصارک به پایان رسانید و دوره راهنمایی را در مدرسه مولوی حصارک به پایان رسانید. در سن کودکی مشغول کارهای دستی و مجسمه سازی بود و درسش هم موفق بود تا اینکه وارد دبیرستان شد.

در اوایل انقلاب در راهپیمایی ها شرکت می نمود تا اینکه انقلاب به ثمر رسید. در سن چهارده سالگی علاقه پیدا کرد در بسیج شرکت کند و از انقلاب دفاع کند و وارد بسیج شده و به فعالیت های مستمر خود پرداخت تا اینکه برای آموزش ثبت نام کرده و دوره نظامی را فرا گرفت و در آخر از پدر و مادرش رضایت نامه گرفت تا به جبهه اعزام شود و به جنوب کشور عزیمت نمود.

سرانجام در تاریخ یازدهم مهر ماه 1361، در عملیات «مسلم بن عقیل» در منطقه عملیاتی «سومار» بر اثر اصابت ترکش به درجه رفیع شهادت نایل گردد.

وصیت نامه شهید «وحید قلی زاده» را در ادامه می آوریم:

«بسم الله الرحمن الرحیم »

بر لب جوى نشین گذر عمر ببین ***  کین اشارت زجهان گذران ما را بس

« أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا یَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِینَ جَاهَدُوا مِنکُمْ وَیَعْلَمَ الصَّابِرِینَ (142)»

«گمان مکنید به بهشت داخل خواهید شد بدون آنکه خدا امتحان کند و آنان که جهاد در راه دین کردند آنها که سختیها صبر و مقاومتشان بر عالمى معلوم گردید.»

ما براى حفظ قرآن مبارزه کردیم ما به یاد شما بودیم اینکه این وظیفه شماست که زندگى ‌را انسانى نگهدارید. درد ما را در نـظر آورید و در راهمان بپیمایید. هدف من از انتخاب کردن این راه راهى که جز معلولى وشهادت انتهایى ندارد این بود دردرجه اول من زمانى که براى ثبت نام به مقرسپاه رفتم و داوطلبانه خواستم که دراین جنگ بین کفر و حق شرکت کنم.

تمام اتفاقهایى را که ممکن بود براى من بیافتد سنجیدم و کسى هم مرا مجبور نکرد که دراین راه قدم بگذارم پس معلوم شد که اجبارى برسرمن نبود.

و سخنى که با شما دارم اى پدر و مادر و اى خواهر و برادر گرامیم مبادا بعد از شهادت من روى از انقلاب برگردانید و تـقصیر را بگردن انقلاب بیندازید و اگر چنین شود خداى را شاهد می گیرم که از شما ناراضى مى‌شوم سعى کنید صبور باشید و همیـشه در پیش برد انقلاب کوشا باشید و همیشه امام را دعا کنید.

محل دفن مرا در «امامزاده محمد» در کنار شهداى دیگر دفن کنید و هیچ جاى دیگر حق ندارید مرا دفـن کنید، در «امـامزاده محمد» این نکته‌ را فراموش نکنید من مى‌خواهم همراه شهداى دیگر و همراه پرویز باشم و شما سعى کنید هر پنج شنبه «‌امامزاده محمد» بروید و بر سر قبر شهدا فاتحه بخوانید.

و سخنى که با مادرم و پدرم دارم : مادر امیدوارم که شیـرت را حلالم کنى و بعد از شـهادت من کارى کنى که در پیش خــدا

شرمنده نباشم. من بیشترین سخنى را که با شما دارم این است که بعد ازشهادت من تا مى‌توانى صبور باشى و سعى کنى کمتر

گریه کنید. در نماز جمعه شرکت کنید و اگر توانستید در دعاهاى کمیل که بهترین راه است براى نزدیکى به خدا شرکت کنـید و

و همیشه بعد نماز امام را دعا کنید و این شعار «خدایا خدایا تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار» را سعى کنید همیشه بـعد از

نماز چند بار تکرار کنید و شما خواهران عزیزم شما نیز سعى کنید نـمازتان را بخوانید و حجاب اسلامى را رعایت کنید که ایـن حجاب کوبنده تر از خون من براى دشمن است. حرف دیگرى که با شما دارم این است که سعى کنید کسانى را که از من ناراضى

هستند راضى کنید و بگویید مرا حلال کنند و اگر برى از من دیده اند مرا ببخشند والسلام و علیکم و رحمة الله و برکاته .

امــــــــــــام را دعا کنید.

منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری