شهید میعادی-نجاتعلی

شهید نجاتعلی(علی) میعادی

نام پدر: حسین علی

نام مادر:ربابه

تاریخ تولد: 7-12-1334 شمسی

محل تولد: مرکزی - ساوه

متاهل

پاسدار

قائم مقام سپاه شهریار

تاریخ شهادت : 7-5-1361 شمسی

محل شهادت : پاسگاه زید

گلزار شهدا: ملارد

تهران

برادرش حسن نیز در 22 اسفند 1363 در عملیات بدر جزیره مجنون به مقام شهادت نائل آمده است

به گزارش نوید شاهد البرز؛

 شهیدنجات‌علی میعادی، فرزند حسین علی و خانم ربابه ارشادی، در هفتم اسفند ماه 1324 در روستای مستق ساوه به دنیا آمد. نجاتعلی از همان دوران کودکی پسری کنجکاو و باهوش بود. وی در شش سالگی به همراه خانواده‌اش به ملارد عزیمت کردند. نجات علی تحصیلات خود را تا سوم دبیرستان با موفقیت سپری کرد.
او که در خانواده‌ای مذهبی و مؤمن پرورش یافته بود، نماز شب می‌خواند و تلاوت قرآن را بسیار دوست داشت و در مراسم سوگواری و هیأت‌ها شرکتی فعال داشت.
او مداحی می‌کرد و گاهی شعر می‌گفت و در خطاطی و تشکیل کلاس‌های عقیدتی، قرآن و احکام فعالیت می‌کرد. در سال 1357، سال اوج مبارزات علیه رژیم پهلوی، وی همراه مردم حضوری فعال داشت.

نجات علی میعادی با زهره رضابی ازدواج کرد که حاصل ازدواج آنان یک دختر و 2 پسر است. در سال 1365 عضو سپاه کرج شد. با آغاز جنگ به جبهه رفت. پس از دو ماه حضور در جبهه به قائم مقامی سپاه شهریار منصوب گردید. پس از مدتی دوباره دلش هوای جبهه‌ها را کرد، به کرج برگشت تا شاید بتواند از آنجا به جبهه اعزام شود.
او خیلی مهربان و با محبت بود. به همه توجه و محبت داشت. در مواقع ضروری تا آنجایی که در توانش بود، به دیگران کمک می‌کرد، بدون اینکه خودش را به طرف مقابل بشناساند.
 زهره رضایی، همسرش، تعریف کرده است: «یکی از اقوام ما به علت بمباران هوایی از ایلام به ملارد آمده بودند. این خانواده از نظر مالی در مضیقه بودند. با اینکه خودمان هم مشکل مالی داشتیم، همسرم بدون اینکه به کسی بگوید و موضوع را در میان بگذارد، مبلغی پول تهیه کرد و به دست آنان رساند.»
میعادی چند بار درخواست اعزام به جبهه را داد، اما هربار توسط برادران سپاهی موافقت نمی‌شد؛ زیرا به او بیشتر در پشت جبهه نیاز بود.
اما او بالاخره توانست در بیست و یکم تیر ماه 1361، به جبهه اعزام شود.
نجاتعلی میعادی در تاریخ هفتم مرداد ماه 1361در پاسگاه زید با اصابت تیر به سرش به شهادت رسید. پیکر پاک وی پس از تشییع به گلزار شهدای ملارد منتقل و به خاک سپرده شد.

ربابه ارشادی، مادرش، تعریف کرده است: «قبل از اینکه فرزندم به شهادت برسد، در خواب دیدم که امام حسن(ع) دو پرچم به دست من داد؛ یکی قرمز و دیگری سبز. چند روز بعد نجاتعلی شهید شد و پسر دیگرم حسن مفقودالاثر شد.»
شهید نجاتعلی میعادی در وصایای خود چنین نوشته است: «... از همه خواهران و برادرانم می‌خواهم که همیشه پشتیبان انقلاب خونین اسلامی -که به رهبری امام بزرگوار می‌باشد- باشید و هیچ‌گاه از انقلاب طلبکار نباشید، زیرا همه ما و شما مدیون این انقلاب و امام هستیم. از شما درخواست می‌کنم، بچه‌ها را خوب تربیت کنید و آن‌ها را با اسلام عزیز آشنا و فردی مؤمن و مسلمانی راستین بار آورید.»