شهید پیری جابری-محمدجواد

شهید محمدجواد پیری جابری

نام پدر: مهدی

تاریخ تولد: 18-7-1341 شمسی

محل تولد: البرز - کرج

تاریخ شهادت : 22-5-1360 شمسی

محل شهادت : کرج توسط منافقین 

گلزار شهدا: امامزاده محمد

البرز - کرج

شهید محمد جواد درسال 1341 درماه مهر در روز 18 دیده به جهان گشود و درسن طفولیت بسیار هوشیار بود.

 دوران تحصیل خود را در شهرستان کرج سپری نمود. قبل از انقلاب ترک تحصیل کرد و به مبارزات خود علیه رژیم جبار ستم شاهی بطور زیرزمینی ادامه داد و مرتبأ بارفقای خود که بانجف اشرف و بیت امام در تماس بودند در رابطه بود و اعلامیه و یا نوارهای امام عزیز را بدست دوستان مبارز خود می رساند بعداز اینکه امام به پاریس تشریف بردند و مبارزات به اوج خود رسید تماس خود رابا پاریس نوفل لوشاتو بیت موقت امام برقرار و مرتبأ اعلامیه و نوارهای رهبرکبیر انقلاب را در آن بحران حکومت نظامی به دست مردم می رساند.

 یکی از کارهای او این بود که درتمام تاکسی و اتوبوسها و کرایه ها در سطح شهر طوری که هیچ کس نمی توانست متوجه شود اعلامیه امام را توزیع می کرد و این باعث سردر گمی و گیجی سازمان امنیت کرج شده بود.

 در زمان پیروزی انقلاب فعالیت چشمگیری داشت و سپس در گروه جنگهای نامنظم شهید دکتر چمران مشغول فعالیت شد و دو بار هم در زمانی که شهید چمران در محاصره قرار گرفته بود به اتفاق حجت الاسلام خلخالی به پاوه رفت.

 سپس از طریق تهران دعوت شد تابا تیپ محمد رسول الله(ص) همکاری کند. از اوائل جنگ تحمیلی دو بار به جبهه رفت و هر بار از اول ماه مبارک رمضان بود تا آخر ماه.

چون خیلی سرسخت مراقب فعالیتهای ضدانقلاب درکرج بود و با هوشیاری تمام در این راه خدمت می کرد و در درگیری که درحصار کرج رخ داد در افراد گروهکها سهم به سزائی داشت و سرانجام در مرداد ماه در صبح روز پنجشنبه 1360/5/22 بدست منافقین درمحل کار خود واقع دربلوار مظاهری جنب مسجد سجاد به شهادت رسید و در گلزار شهدای واقع در امامزاده محمد حصارک به خاک سپردند.

 خداوند انشاالله این هدیه ناقابل را از ما بپذیرد انشاالله %

بازنویسی وصیّت :
 
*  قُل انما اعظکم بواحده ان تقوم الله. *
شما را به یک موعظه نصیحت می کنم و آن قیام برای الله است.
گر مرد رهی میان خون باید رفت        از پای فتاده سرنگون باید رفت
تو پای به راه در نه هیچ مگو               خود راه بگویت (بگویدت) که چون باید رفت
سپاس خدای را که در زمان مردی از تبار هابیلیان و از دودمان حسین(ع) زندگی می کنیم و از رهنمودهایش جهاد فی سبیل الله را آموختیم. 

بارالها! چون سپاهیان تو عزم دشمن کنند با آنچه در توان دارند بر پیکرپوشالی آنها بتازند و پیام شهیدان را که ادامه جنگ تا پیروزی و عدم پذیرش و سازش با کفر و نفاق است، به انجام رسانند.

با درود به یگانه رهبر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی و روحانیّت مبارز تشیّع سرخ علوی- روحانیّتی که با خون خود به نسل جوان آگاهی و حرکت بخشید تا راه خود را انتخاب کرده و در مسیر الله قدم بردارند سخنم را آغاز می کنم.

 اینک که شما را به خاطر خدا و رسول خدا ترک کردم و عازم جبهه جنگ بر علیه کفار می باشم. امّا بدانید که قلبم با شهادت و همواره برای پیروزی مستضعفین می تپد و آنگاه  که گلوله های دژخیمان زمان تکه تکه ام کنند، از درون قلبم فریاد برمی آورم که خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار. عزیزان من، همیشه گوش به فرمان امام باشید و از این نعمت الهی که خدا نصیب ما پا برهنه های تاریخ کرده حداکثر استفاده را نمایید.

 عزیزانم بدانید که من بی هدف راه امام و شهیدان را دنبال نکردم و کسی هم مرا مجبور نکرده و بدانید که شما مرا از دست ندادید بلکه مرا به آنکه تمامی وجودم از آن اوست هدیه کردید.

 از آنانکه زور و زر و تزویر را پیشه ی خود کرده اند که به حق دشمنان انقلاب اسلامی عزیز ما هستند دوری کنید.

 خدایا! اگر ما را محاصره اقتصادی کنند ما فرزند رمضانیم و پیشوایمان علی(ع). اگر ما را محاصره نظامی کنند ما فرزند محرمیم. 

مادر می دانم که آخرین کلمه های من برای تو دردآور است و تو هر چقدر صبور باشی گریه را سر میدهی، زیرا تو مادری و باید گریه کنی و این گفته رهبر ماست که این گریه هاست که انقلاب ما را نگه می دارد. این را بدانید آنها که رفتند کاری حسینی کرده اند و آنان که مانده اند باید کاری زینبی کنند و رسالت خون حسین را به دوش کشند و در آخر از خانواده عزیزم تقاضا دارم راه امام را توشه ی راه خود سازند و هیچ خطی را به غیر از خطّ امام که خطّ فی سبیل الله است نروند. عمرم فدای یک لحظه از زندگیت ای امام
فدایی امام :  محمّد جواد پیری جابری            والسّلام علی من اتبع الهدی    
هنگام اذان ظهر به وقت  شرعی1360/4/17