شهید طهماسبی - ذبیح الله

شهید ذبیح الله طهماسبی ابدر
نام پدر: خیرالله
تاریخ تولد: 15-10-1341 شمسی
محل تولد: کرمان- شهربابک

ورزشکار:کاراته

تاریخ شهادت : 9-2-1366 شمسی
محل شهادت : شلمچه

کربلای8

گلزار شهدا: چهارصددستگاه
البرز - کرج

 

 

نویدشاهد البرز؛

 شهید «ذبیج اله طهماسبی» فرزند «خیرالله» به تاریخ پانزدهم دیماه 1341، در «شهربابک» از توابع استان کرمان دیده به جهان گشود. وی پس از سپری کردن دوران کودکی در آغوش گرم خانواده در سن هفت سالگی به مدرسه رفت و شروع به تحصیل نمود و موفق به اخذ دیپلم تجربی گردید. وی شش ساله بود که به همراه خانواده به کرج عزیمت نمود و دوران تحصیل را در کرج سپری کرد. وی پس از گرفتن دیپلم در سال 61 وارد کمیته شد و در این ارگان مشغول به خدمت گردید که پس از چند سال خدمت از طریق کمیته به جبهه های جنوب جهت نبرد با کفار اعزام گردید که پس از چند ماه حضور در منطقه سرانجام در تاریخ نهم اردیبهشت 1366، بر اثر اصابت ترکش در منطقه عملیاتی شلمچه بعد از رشادت های فراوان به درجه رفیع شهادت نائل گشت. تربت پاک شهید در گلزار شهدای چهارصد دستگاه مظهر ایثار و استقامت می باشد.

 

فرازی از وصیت نامه شهید «ذبیح اله طهماسبی»را در ادامه مطلب پیش روی دارید:

خدایا! از تو مى خواهم که از گناهانم در گذرى و مرا مورد رحمت و عفوت قرار دهى. تا در سراى باقى در بهترین روى باشم و پیش روى رسولت سرافکنده نباشم.

خدایا! از تو مسئلت دارم که با کرم وجودت با من برخورد کنى که می دانم اگر با عدالتت رفتار کنى هیچ در کوله بار ندارم .

خدایا! توفیقى حاصل کن که در پیش شهدا شرمنده و خجل نباشم.

و اما وصیتم این است که در هیچ برهه از زمان دست از ولایت فقیه بر ندارید. پشتیبان امام و روحانیت درخط امام باشید و هماهنگى را در کلیه امور رعایت کنید تا همیشه فاتح باشید. اکنون انقلاب اسلامى دارد می رود تا پرونده تمامى استکبار را به خاک بسپارد و در روزنه امیدى شود و براى ملل مستضعف اگر مسلمان هستیم و اسلام را از جان و دل پذیرفته ایم باید آستین همت بالا زده با تمامى وجود به یارى اسلام بشتابیم که در غیر این صورت بویى از مسلمانى نبرده ایم.

از خواهران بزرگوارم تمنا دارم حجاب را که مثل صدف است براى مروارید حفظ کنید و مروارید وجودشان را با صدف حجاب از تمامى دامهاى شیطانى نگاهدارند. 

در پایان از پدر و مادر عزیزم که در طى مسیر زندگى مربى و معلم من بودند و باعث شدند که راه مستقیم را انتخاب کنم و از انحرفات کنار باشم تشکر می کنم و شرمنده ام که تا کنون خدمت بسزائى انجام نداده ام . انشاءالله که مرا ببخشید و از تمام شما طلب مغفرت دارم .

اما برادرم امیدوارم که راه شهدا را که همان راه انبیاء و اولیا ءخداست ادامه دهید مسائل و مشکلات مادى علت نشود که از هدف اصلى باز بمانید .

چند کلامى نیز به خواهران عزیزم امیدوارم با سر مشق قرار دادن زندگى زینب (س ) و فاطمه (س) آنگونه زندگى کنید که مورد رضاى خداوند متعال قرار گیرد و فرزندانى پرورش دهید که حسین گونه و على وار براى اسلام و ایثار و ایستادگى کنند.

از همه شما التماس دعا دارم نیمه شعبان سال 1366 شلمچه ذبیح الله طهماسبى