شهید شمس اسفندآبادی-جمشید

شهید جمشید شمس اسفندآبادی

نام پدر: هدایت

شغل : کارگر

تاریخ تولد: 20-3-1340 شمسی

محل تولد: تهران 

تاریخ شهادت : 22-4-1364 شمسی

محل شهادت : زبیدات عراق

عملیات : قادر

دلیل شهادت : اصابت ترکش

گلزار شهدا: امامزاده محمد 

البرز - کرج

نوید شاهد البرز:

"شهید جمشید شمس اسفندآبادی"  فرزند هدایت در تاریخ 20 /3 /1340 در تهران از یک خانواده مؤمن و مذهبی و معتقد به دین اسلام دیده به این دنیای هستی گشود.

وی بعد از گذراندن دوران طفولیت خویش بعد از اینکه به سن 7 سالگی گذاشت، جهت آموختن علم و دانش پا به مدرسه گذاشت و تحصیلات ابتدایی خود را در شهر تهران گذراند و سپس به همراه خانواده به شهر کرج نقل و مکان نمودند و دوران راهنمایی و دبیرستان را در شهر کرج سپری نمود تا اینکه موفق به اخذ مدرک دیپلم گردید و سپس به عنوان کارگر در کارخانه ریسندگی جاده تهران کرج مشغول به کار گردید تا از این طریق توانسته باشد امرار معاش بکند.

سپس با فرا رسیدن خدمت سربازی از طریق ارتش به خدمت سربازی اعزام گردید تا اینکه بعد از چند مدت خدمت در تاریخ 22 /4 /64 در منطقه زبیدات بر اثر اصابت اسلحه گرم دشمن به فیض شهادت نائل گردید.

نامه شهید  از جبهه برای خانواده

سلام خدمت خانواده عزیز سلام بر بابا و سعید برادر خوبم امیدوارم که حال و احوال همه تان خوب باشد و بقولی خوش چاق سلامت و سر دماغ باشید. فکر می‌ کنم نامه سوم است که برایتان می‌ فرستم که حالا چند تا به دست شما رسیده باشد... از شما هم من تا حالا سه نامه داشته ام اگر از حال پسرخود خواستار باشید به لطف خدا حالم بسیار خوب است و هیچ کسالتی ندارم و در حال دعا گوئی و گذراندن روز ها تا انشاءالله نوبت مرخصی شهرستان به من برسد که نزدیک است امروز یک نامه از مجید و یک نامه هم از شما گرفتم که مجید نامه دومش بود و شما نامه سوم من هم دو نامه برای مجید و سه نامه برای شما فرستاده ام حال مجید هم خوب است و هیچ نگران حال او نباشید چون جایش خوب است و هیچ خطری برای او پیش نمی اید من دیروز به اندیمشک رفته بودم و به اداره بابا تلفن کردم اما از شانس بد سه دفعه که شماره بابا را گرفتم، جواب نداد و دفعه سوم که شماره را گرفتم تا رفت بابا را صدا کند تلفن دوباره قطع شد و من خیلی ناراحت شدم ولی وقت نداشتم دوباره تلفن بزنم خوب بالا خره من که جایم خیلی خوب و راحت است و الان یک ماه از خدمتم می‌ گذرد و تو این مدت به شکر خدا سختی و ناراحتی نداشته ام و از این به بعد هم خدا بزرگ است بالاخره باید گذراند من در نامه قبلی نوشتم وباز هم می‌ نویسم که اینجا که من هستم جای ملاقات نیست چون شهر نیست که بنابر این هیچوقت برای ملاقات من نیائید اینجا؛ منطقه نظامی است و عبور و مرور افراد غیر نظامی ممنوع است ولی برای ملاقات مجید هر چقدر بخواهید می‌ توانید الان توی سنگر باتفاق بچه ها نشسته و هرکس چیزی می‌ گوید و شلوغ می‌ کنند.

نزدیک ظهر است و موقع و موقع ناهار و من دارم نامه می‌ نویسم یکی برای مجید و یکی برای شما و خلاصه اش این که هیچ ناراحت من و مجید نباشید روزها را بالا خره خوب و بد می‌ گذرانیم. دیگر ملاقه به ته دیگ رسیده و حرف هام تهش در آمده از قول من به عمه و آقای خرسندی مامانی و آقا جان دائی عطا و دائی موید و خاله ناهید عمو فرهاد و زندائی ها سلام فراوان برسانید. همچنین سلام مرا به همسایگان و آشنایان برسانید از ژیلا و عمو ولی و بچه ها و خاله رضوان و عموشاپور چه خبر دارید و سلام مرا به آنها برسانید، دیگر عرضی نیست جز آرزوی سلامتی تمام فامیل راستی سلام مرا به خانواده مهران رفاهی هم برسانید و آدرس مهران هم برایم رسید.

خدا حافظ فرزند شما جمشید